देवी घर्ती र राजु ढकाल

देवी घर्ती र राजु ढकालको जोडी २०६३ सालतिरै हिट ‘जोडी’ थियो । ठूलो भनिएको ‘टुबोर्ग दोहोरी’ प्रतियोगीता यो जोडीले नेतृत्व गरेको समूहले जितेको थियो । गायन जोडीका रुपमा स्टेजमा जमेका उनीहरु केही वर्षपछि प्रेम जोड हुँदै अहिले जीवनसाथीका रुपमा एकअर्कालाई स्वीकारेर अघि बढिरहेका छन् । स्टेजमा दुबै उत्तिकै अब्बल भएपनि रेकर्डिङमा राजुभन्दा देवी अघि छिन् । हालसम्म ४ हजार भन्दा बढी गीत गाइसकेकी उनले १३ वटा अवार्ड र छिन्नलता पुरस्कार पनि प्राप्त गरिसकेकी छिन् । लोकदोहोरी गायनमा अहिलेका चर्चितमध्य पर्ने उनीहरुले केही गीतमा सहकार्य पनि गरेका छन् । यो जोडीले गाएको ‘वर्ष दिन भो’ सबैभन्दा हिट गीत हो । यसपटकको तीजमा उनीहरुले आफ्नै प्रेमकथामा आधारित गीत गाएका छन् । देवी र राजुसँग डिबी  खड्काको कुराकानीः

यसपटकको तीज गीत त आफ्नै लभ स्टोरी गाइएछ !
देवीः तीज भनेकै सुखदुःख बाँड्ने पर्व हो । उहिले दिदिबहिनीले माइती आउन नपाएको ब्यथा, दाजुभाइ नहुनुका दुःखहरु गीतमार्फत बाँड्न मन हल्का बनाउँथे । अचेल हामी (कलाकार) आफ्ना लागि भन्दा अर्काका लागि गाइरहेका छौँ । त्यसैले यो पनि यही समाजका पात्रको कथा ठानेर स्रोतासँग बाँड्यौँ ।
राजुः हामी दुईजनाको स्वरमा तीजको गीत बजारमा ल्याउने योजना बनेपछि गीत लेख्न एकनारायण भण्डारीलाई रमाइलो गीत लेखिदिन भन्यौँ । उहाँले हाम्रै प्रेमकथामाथि लेख्ने सोच बनाइसक्नुभएको रहेछ । गीत सुन्दा अरु पनि रमाउने सक्ने पाएपछि यसपटक आफ्नै प्रेमकथामा आधारित गीत गायौँ ।
गीतमा कति प्रतिशत तपाईँको सही कथा हो ?
राजुः शतप्रतिशत नै होला । रमाइलोका लागि अलि अलि मात्रै फरक पारिएको छ ।
गीतमा भनिएको दाजुले लाहुरेलाई दिने सुरसार गर्दा राजुले उडाएको सही हो त ?
देवीः हाम्रो समाजमा लाहुरे प्रतिष्ठित ब्यक्ति हो । जसको दाजुले पनि लाहुरेसँग बहिनेको बिबाह गर्दा सुख पाउँछे भन्ने सोचिहाल्छन् नि ।
पहिलोपल्ट कहाँ भेट भएको थियो ?
राजुः गण्डकी दोहोरी साँझमा । म पहिलेदेखि नै त्यहाँ गाउँथे, उनी पछि आएकी थिइन् ।
लभ पर्न कति समय लाग्यो ?
राजुः शीलस्वभाव र प्रतिभाले मलाई पहिल्यैदेखि आकर्षित गरेको थियो । यसकारण नजिकका साथी भएका थियौँ । उनलाई पु¥याउन गइरहने क्रममा उनका धर्मभाईले ख्याल गरेका रहेछन् । उनले ने लभ पारिदिए भनेपनि हुन्छ, किनभने हामी मन एकअर्कालाई मन पराउने कुरा थाहा पाएरै होला, उनले जनैपूर्णिमामा मेरो हातबाट धागो बान्न थाले । हाम्रोमा भिनाजुले जनैपूर्णिमाको दिन सालालाई धागो बानिदिने चलन छ । ख्यालख्यालमैं मैले पनि सालाका रुपमा उनलाई स्वीकारिसकेछु, उनले त्यस्तो रहर गर्दा नाइनाँस्ती गरिनँ ।
देवीः म त अबोला जस्तै थिएँ । गाउँकी सोझी केटी, काठमाडौंमा आएको पनि धेरै भएको थिएन । त्यसैले मन पर्ने÷नपर्ने कुरा छुट्याउन सक्दिनथेँ । हामीसँगै रेवतीदिदिले पनि गाउनुहुन्थ्यो । उहाँले भन्नुहुन्थ्यो, ‘राजु ढकाल असल मान्छे हो नि ।’ उहाँलाई राम्रा लागेका राम्रा र नराम्रा लागेका नराम्रा लाग्थे मलाई पनि । त्यसैले मैले पनि सोचेँ, राजुचाहिँ असल मान्छे नै हो क्या रे । त्यसैले उहाँसँग घुलमिल भएँ ।
प्रस्ताव कसले राख्यो ?
राजुः कसैले राखिएन, बरु देवीको प्रेममा परिसकेपछि असली अनुभूति समेटेर एउटा दोहोरी गीत लेखेँ, ‘मर्नै परे मछु म बरु, तिमी बाहेक चाहिँदैन केही अरु’ जस्ता शब्द बुनिएको । यो गीत हामी दुईजनाको स्वरमा रेकर्ड भएको छ ।
दुइटैको काठमाडौं गायक बन्ने गन्तब्य थियो ?
राजुः म पहिलोपल्ट काठमाडौं गायक बन्न आएको थिएँ, ०५७ सालतिर एनटिभीमा दोहोरी लाइभ गाएर फर्किएँ । त्यसपछ ०५९मा चाहिँ कलेज पढ्न र गायनमा भविष्य खोज्न आएको थिएँ ।
देवीः म त गायिका बन्नका लागि मात्रै आएकी हुँ । काठमाडौंमा दोहोरी साँझमा गाउन पाइन्छ भन्ने सुनेर आएकी थिएँ ।
गीत पहिला कसको रेकर्ड भयो ?
राजुः देवीलाई भेट्नुअघि मेरा दुइटा एल्बम् ‘के छ नि त मन’ र ‘झ्याइझ्याइँ बाजाले’ रेकर्ड भइसकेका थिएँ । तर, ती आफन्तले मात्रै सुने होलान् !
देवीजी त गीत रेकर्ड गराउनेबित्तिकै चम्किनुभयो है !
देवीः काँ हुनु ? त्यतिबेला एल्बम्मा राम्रो गीत ‘साइड ए’ र त्यसपछि अर्काे गीत ‘साइड बी’मा राख्ने चलन थियो । पहिलोपल्ट खड्ग गर्बुजा दाईको एल्बम्को ‘साइड बी’को गीत गाएँ । खाश चर्चा पाइएन । त्यसपछि म्युजिक एरेञ्जर जुजु गुरुङ दाईले धेरै जनाको ‘साइड बी’को गीतमा गाउन लगाउनुभयो तर म हिट भइनँ । ०६२÷०६३ सालको आन्दोलनपछि एउटा तीजको गीत गाएकी थिएँ, ‘आयो बरै लोकतन्त्र जनताको साथ पाएर, गयो बरै राजतन्त्र जनताकै लोप्पा खाएर’ । त्यसपछि भने म चर्चित भएँ ।
तपाईँका दुवैजनाको समूहले त्यसअघि नै लाइभ दोहोरी ठूलो हासिल गरिसक्नुभएको थियो है ?
राजुः हामी दोहोरी साँझमा सँगै गाउँथ्यौ र लाइभ दोहोरी प्रतियोगीतामा पनि एउटै समूहमा भिड्थ्यौँ । २०६३ सालको ‘टुबोर्ग दोहोरी प्रतियोगीता’मा हामीले पनि भाग लियौँ । नेपालभरीका ५२ गु्रप सहभागी त्यो प्रतियोगीताको नगद पुरस्कार १ लाख रुपैयाँ थियो । देवी र म रहेको ग्रुपले जितेका थियौँ ।
रेकर्डिङमा चाहिँ राजुजीलाई देवीले उछिन्नुभयो है ?
राजुः लाइभ दोहोरी र स्टेजमा जति चर्चा पाएपनि रेकर्डिङमा मेरो लक लागेन । तीनटा एल्बम् फ्लप नै भए । ०६६ सालमा देवीसँगै गाएको ‘वर्षदिन भो’ भन्ने गीतले मलाई रेकर्डिङमा सफलता दिलायो ।
देवीजीको करिअरको चरम अवस्थामा एकदिनमा कतिवटासम्म गीत रेकर्ड गर्नुपथ्र्याे ?
देवीः सातवटासम्म एकैदिन रेकर्ड गराएकी छु । अस्ति भर्खर पनि पाँचवटा गीत एकैदिन गाउनु परेको थियो ।
दोहोरीसाँझमा तपाईँहरु अहिलेसम्म हुनुहुन्छ है ?
राजुः पहिले अरुकोमा गाउँथ्यौँ, अहिले सुन्धारामा ‘न्यु कुसुमे रुमाल दोहोरी साँझ’ भनेर आफैले खोलेका छौँ । दोहोरी साँझमा गाउने काम पनि निरन्तर छ ।
दुवैजना गाउने नै भएर स्टेज कार्यक्रमका लागि देश÷विदेश चहार्दा सजिलो पर्दाे हो ?
राजुः कतिपय ठाउँमा दुइटैलाई बोलाउँछन्, त्यहाँ त सजिलो हुन्छ । तर, कतिपय ठाउँमा छुट्टाछुट्टै पनि जानुपर्छ । हामीले कुनै आयोजकलाई एकजनाई बोलाउँदा दुइटै आउँछौं भनेका चाहिँ छैनौं ।
तीजको सिजन आयो । कार्यक्रमका लागि बुकिङ सुरु भइसक्यो होला ?
देवीः यही सात गते दुवैजना मलेसिया जाँदैछौं । त्यसपछि तीज वरीपरीको समयका लागि कुरा भइरहेको छ ।
दुवैजना एउटै क्षेत्रमा हुँदाका बेफाइदा के के छन् ?
राजुः परिवार र बच्चालाई समय दिन मुश्किल पर्छ । सानैदेखि छोरालाई फकाएर सुटिङ जान लागेको, रेकर्डिङ जान लागेको भनिएछ । अहिले त बाहिर निस्किन अलि राम्रो कपडा लगायो कि सुटिङ जान लाको हो ? भनेर आफै सोध्छ ।
फाइदाचाहिँ के के छन् ?
देवीः धेरै छन् । तीमध्य गृहस्थीमा भाँजो ल्याउने मुख्य कुरामा एकअर्कालाई बुझ्न सजिलो छ । किनभने हामी रहेको क्षेत्र नै यस्तो छ, जहाँ टाइम÷बेटाइम भइरहन्छ । त्यसैले गर्दा कामलाई बुझेर शंका हुँदैन ।
एउटै क्षेत्रमा भएकाले साथीसर्कल पनि एउटै हुन्छ । अलिकति बदमासी गर्ने बित्तिकै थाहा भइहाल्छ भन्ने डरले बन्धनको महशुस पनि त हुँदो हो ?
राजुः साथीसर्कल एउटै हुने भएकाले मनमा बदमासी गर्ने कुबिचार आउनै पाउँदैन ।
विवाह पनि अन्र्तजातीय हो क्या रे, समस्या परेन ?
राजुः घरपरिवारबाट कुनै अवरोध आएन । विवाह भने बाहुन र मगर प्रचलन अनुसार दुइचोटी गर्नुप¥यो ।
देवीः दुइटा विवाहका तस्बिर एकै ठाउँ राखेका छौं । धेरैले सोध्छन्, ‘एउटै बिहेको तस्बिरमा रातो टीका अर्काेमा सेतो कसरी ?’ बाहुन परम्पराअनुसार पञ्चेबाजा बजाएरै बिहे गरेपनि हाम्रो मगर रीत नपु¥याउँदा भागी विवाह गरेजस्तो हुने भएर फेरि मगर परम्परा अनुसार विहे गर्दा त्यस्तो भयो । मगर जातीमा विवाहको बेला सेतो टीका लगाउन चलन छ ।
लाइभ दोहोरी गाउँदा गाउँदै एकाखर्काको पोल कत्तिको खोलिन्छ ?
राजुः दोहोरी भनेकै छेडछाड हो । त्यसैले छेडछाड गर्ने क्रममा कहिलेकाहिँ साँच्चिकै पोल खोलिन्छ । तर, धेरै समय एकअर्कालाई उडाएर ठट्टा गर्दै दर्शकलाई मनोरञ्जन दिन्छौं ।